مناجات پایان ماه رمضانی و روضۀ حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها
من و این نَـفـسِ گـرفـتار، الهی العـفو تـویی و این دل بـیـمـار، الـهی العـفـو عوضم کن، عوضم کن، عوضم کن این‌بار خـسته‌ام زین‌هـمه تکـرار، الهی العفو روبروی حـرم و چـشم به گـنـبد دارم سـرم و شـانـۀ دیـوار، الـهـی الـعـفــو نکند بگـذرد این ماه و نـبخـشی ما را بُگذر ای حضرت غـفـار، الهی العفو دلِ ما را بـتـکـان تا که بریزد جز تو آه از غـلـفـت غـم‌بـار، الـهـی الـعـفــو چند شب مانده از این سُفره، الهی اِرحَم چند شب مانـده به دیـدار، الهی العـفو نکـند آدمِ قـبل از رمـضـان بـاز شـوم بـاز نـا اهـل و گـنـه‌کـار، الـهی العـفـو به همان حامی تنهـای عـلی در کوچه به هـمـان مـادر تـب‌دار، الهی الـعـفو به همان دست که از شال علی کنده نشد مگـر از ضـربـۀ بـسـیار، الهی العـفو به هـمان چـادر خـاکیِ در آتش مـانده در مـیـان در و دیـوار، الـهـی العـفـو به نفَس‌های حسن، آهِ حسن، دادِ حسن آی لـعـنت به تو مسـمار؛ الهی العـفـو |